Financiering

De financieringsbehoefte wordt bepaald door financieringen ten behoeve van (netto-) investeringen in materieel, aankopen van
gronden en gebouwen, het verstrekken van geldleningen en uitvoering van projecten, waaronder bouwgronden in exploitatie. Daar tegenover staan financieringsbronnen bestaande uit het eigen vermogen, voorzieningen, kort-en langlopende

geldleningen en het netto geïnduceerd vermogen.

De opbouw van de financieringsbehoefte en aanwezige financieringsbronnen tot en met ultimo 2026 vindt u hier. Uit dit overzicht blijkt dat er naar verwachting tot en met ultimo 2026 geen aanvullende kort-en langlopende geldleningen aangetrokken hoeven te worden.

Omdat de ervaring leert dat een bepaalde omvang van investeringen doorgaans trager verloopt dan op begrotingsbasis wordt voorzien is ervoor gekozen om in deze opbouw alleen rekening te houden met bestedingsrechten en nog geen rekening te houden met bestedingsvoornemens.  

Verloop opgenomen langlopende geldleningen (excl. leningen Sociale Zaken)

De actuele verwachting, conform de hierboven op begrotingsbasis verwachte weergegeven financieringsbehoefte, is dat we in 2026 geen langlopende leningen behoeven aan te trekken en derhalve per 31 december 2026 op een langlopende schuld gaan uitkomen van € 176,3 miljoen. Omdat reguliere wordt afgelost op relatief goedkope leningen, zien wij dat de gemiddelde rente op de portefeuille in 2025 en 2026 iets toeneemt.

Een gedetailleerd overzicht van de opgenomen langlopende geldleningen vindt u hier.

Het verloop van de opgenomen langlopende geldleningen tot en met ultimo 2026 verwachten wij derhalve als volgt:

Verloop verstrekte langlopende geldleningen (excl. leningen Sociale Zaken)

Per 31 december 2026 is de verwachting voor bijna € 9,4 miljoen aan langlopende leningen te hebben verstrekt. Een gedetailleerd overzicht van de verstrekte geldleningen vindt u hier.

Het verloop van de verstrekte langlopende geldleningen in 2026 verwachten wij derhalve als volgt:  

Schatkistbankieren

Schatkistbankieren is bedoeld voor instellingen die een wettelijke of publieke taak uitvoeren en hiervoor gelden van het Rijk ontvangen. Dit houdt in dat ook gemeenten (tijdelijke) overtollige gelden in de schatkist bij het Ministerie van Financiën moeten onderbrengen. Een beperkte hoeveelheid geld mag de gemeente op haar eigen bankrekeningen aanhouden. Dit bedrag wordt bepaald op basis van het begrotingstotaal van een gemeente in het verslagjaar.

De berekening van het drempelbedrag is als volgt: 2% van het begrotingstotaal tot € 500 miljoen en 0,2% over het eventueel hogere bedrag. Uit onderstaande tabel blijkt dat het drempelbedrag in 2026 bijna € 10,6 miljoen zal bedragen. Naar verwachting zal ook in 2026 nog sprake zijn van (tijdelijk) overtollige middelen, die dus in ieder geval boven het drempelbedrag in de schatkist geplaatst dienen te worden.Als alternatief voor het aanhouden van overtollige middelen in de schatkist kunnen decentrale overheden ervoor kiezen deze middelen in te zetten om aan elkaar leningen te verstrekken.